Patriota czy nie

http://hej-kto-polak.pl/wp/?attachment_id=11823

No właśnie. Piękne słowo. I z racji wczorajszej rocznicy Powstania Warszawskiego nie mogłem się powstrzymać od napisania tego wpisu.
Czy emigrant nie jest patriotą? Czy jest uciekinierem, synem marnotrawnym, który opuszcza swój kraj w potrzebie?
Albo jak powiedział L. Kaczyński: 

"Wierzę, że jest wielu ludzi – nie tylko z Polski, ale także z innych krajów – nieudolnych z natury i szukających lepszego życia za granicą. Obecnie Wielka Brytania stała się punktem docelowym dla tych ludzi. Polska wie o problemie i nie unika odpowiedzialności."

Albo moje wykształcenie o tym zadecydowało. Tym razem J. Kaczyński:

 "Ten sposób uczenia, który jest dzisiaj promowany, będzie nieskuteczny. Ale jeśli chodzi o ludzi na zmywaki na Zachód, to być może on wystarczy"

Wydaje mi się, że pogląd na emigrację jest strasznie wypaczony. Ludzie nie dostrzegają ile pewnych istotnych kwestii.  

• Dylemat.
  Nie znam chyba nikogo, kto nie marzył by o powrocie. Faktem jest, że każdy wymienia stos powodów przez które wrócić nie chce albo nie może.Warunki życiowe, możliwości itd. Jest takie rozdarcie w środku, wrócić czy zostać. 

• Pomimo dylematu.
  Powrót do kraju w sytuacji kiedy kraj będzie potrzebował pomocy. Jak wojna. Nikt nie powiedział, że nie wrócimy pomóc. Polska jest dalej moim domem.
• Czy jestem potrzebny.
  Czy faktycznie tak wszystkim zależy, żebyśmy wrócili z za granicy i żyli w Polsce?
  Oprócz mojej rodziny, która jest wręcz dumna, że mieszkam za granicą. Znajomych. Czy kto ktoś inny chce mojego powrotu? Urząd Miasta, Pracy, Skarbowy, Prezydent Miasta, Premier, Prezydent nikt z wyżej wymienionych. Wiszę im i powiewam. Do momentu, aż nie sprawiam problemów. Im to nawet na rękę.
• Czy jestem potrzebny do pracy.
  No właśnie chyba nie. Skoro na jedno stanowisko pracy przypada parę osób i mam olbrzymie prawdopodobieństwo, że resztę życia spędzę w pracy, którą z całego serca będę nienawidził co będzie się przekładać na jakość. A moja frustracja wynikać będzie nie z faktu, że mam wykształcenie typowo zmywakowe czy też, że jestem nie udolny. Ale z racji braku koneksji rodzinnych i znajomości. Bo tak załatwia się pracę w świecie gdzie pracowników jest więcej niż miejsc pracy. I gdzie rekrutacja jest nieuregulowana prawnie. Gdzie pracownik niema praw. Idąc dalej czy jest sens abym po wielu latach nauki (wliczając w to studia) zabierał miejsce pracy komuś kto z różnych przyczyn nie miał możliwości dalszej nauki? Kto jest nie wykwalifikowany? Wydaje mi się, że po to się zdobywa kwalifikacje aby jest wykorzystać. Jeżeli nie szukają wyspecjalizowanych w jakieś branży czy temacie ludzi jednym słowem ci ludzie są nie potrzebni ... czyli ja jestem nie potrzebny. Może to błąd w wyborze kierunku, specjalizacji, a może załamanie na rynku. Ale nie widzę sensu kończenia studiów, żeby potem siedzieć na kasie.
• Wstęp do następnego punktu.
  Przez pewne wypowiedzi w mediach na temat emigracji ludzie obnażają swoją głupotę. Wszyscy, którzy powiedzieli coś złego na normalnego emigranta powinni jak jeden mąż pierd...ąć się w czoło. Parcie na szkło i chęć jak najdłuższego utrzymania się przy korycie powoduje, że nie liczy się brak wiedzy. Należy mówić, mówić itd. bo wtedy będzie o nas słychać.
   
• Cashflow
  Największą z największych korzyści ze wstąpienie PL do UE było otwarcie granic. Rzesze rodaków opuszcza Polskę w poszukiwaniu zatrudnienia. I co w tedy się dziej, a no cud. Polacy pracują za granicą ale rodziny nadal mają w Polsce. Tym sposobem nasz gospodarka zyskuje.

  "Na koniec 2010 r. kwota jaką emigranci przetransferowali z powrotem do kraju od momentu wejścia do UE, to ok. 30 mld euro. Dla porównania – w ramach funduszy unijnych do Polski spłynęło prawie dwa razy mniej – 16,5 mld euro." 

  
  Jak by nie patrzeć za dosyć dobrą sytuację Polski w dobie kryzysu, który się zaczął w 2007r. odpowiedzialni są także "nieudolni pracownicy zachodnich zmywaków".
• Dużo i nie dużo
  Wartość przelewów do Polski spada, kryzys dopada wszystkich. Ale w 2007r. nasze pieniądze stanowiły ok. 2.5%  PKB. Czyli coś podobnie jak rolnictwo. W 2010r. było to tylko ok. 1.5% PKB bo pieniądze z zagranicy napędzają wewnętrzną gospodarkę rośnie popyt. Gospodarka się rozpędza i rośnie PKB. Ale nadal jest to suma ok 17,5 mld zł. 
  
  
  

  "Głównym czynnikiem wzrostu gospodarczego było dalsze przyśpieszenie tempa wzrostu popytu krajowego do 7,7% z 7,3% w 2006 roku, przy silnym dodatnim wpływie bardzo wysokiej dynamiki inwestycji oraz konsumpcji, wspieranej kontynuacją wyraźnej poprawy sytuacji dochodowej gospodarstw domowych" - powiedziała ekonomistka banku PKO BP Aleksandra Światkowska. 

  
  

  
  

  Ciekawe skąd wzrost popytu? Ciekawe skąd wzrost dochodów gospodarstw?
  Ale jak by kto pytał to rząd nas poprowadził i dalej prowadzi obronną ręką przez kryzys. A w międzyczasie prawie 18% ludzi żyje poniżej progu ubóstwa (pewnie nie maja rodziny za granica).

No i po dosyć długim wpisie, co się rzadko u mnie zdarza czas na podsumowanie. 
Czy jako nie udolny syn marnotrawny z wykształceniem na zmywak czuję się i jestem patriotą?
Myślę, że tak.
Polska jest pięknym krajem z niesamowitą historią. Z dużym potencjałem. I przyszłość tego kraju nie jest w rękach rządzących ale właśnie ludzi na emigracji, którzy uczą się jak żyć normalnie. Jak funkcjonują kraje rozwinięte. Którzy nie opuścili kraju bo tak im się chciało ale dlatego, że czuli się tam nie potrzebni. To ludzie którzy wrócą z wiedzą i chęcią zmian. To patrioci, którzy będą mieli duży wpływ na dalsze losy Polski i jej świetlaną przyszłość.

Korzystałem z:
Przystanek Polska
Gazeta Prawna
Warto rzucić okiem:
Wykres porównawczy transferów do Polski (Gazeta Prawna)